Categorieën:
Geavanceerd zoeken
- Sexdating
- Advertenties geile vrouwen
- Op zoek naar affaire?
- Beetje vreemdgaan
Amateur Sex Op Even Flirten
Sexverhalen.startkabel.nl
Sexverhalen
Sexverhalen.2link.be
|
|
|
|
|
|
Lesbienne verhalen // Regina deel 10
Op een maandagavond zou er in de kapel een vergadering zijn van de Middenstandsvereniging, waar Regina natuurlijk ook bij hoorde. Ondanks de drukte in de club en bij het wellness centre, had ze een aantal uren vrij gemaakt en was het ook een geschikt moment om Monique kennis te laten maken met het leiding geven. Ondanks dat Regina gewoon in de buurt was en niet de hele avond bezet zou zijn, had ze Monique voor de hele avond en nacht ingeroosterd als assistente. Zo kon ze rustig wennen, in de wetenschap dat Regina gewoon in de buurt was en altijd bereikbaar was voor vragen.
Hoewel ze wel wat nerveus was, vond Monique het zelf ook een goed moment. Ze had de vrije hand gekregen om haar eigen stijl van leiding geven te ontwikkelen en ze zou niet zomaar op de vingers getikt worden. Morgen zou ze met Regina en de meisjes bespreken wat er goed of fout was gegaan. Omdat het op maandag meestal een stuk rustiger was, zo vlak na het weekend, werd er toch wel gewerkt door sommige meisjes. De club had zo’n goede reputatie. dat andere clubs en privéhuizen ermee stopten. Iedereen wou naar De Engel en vanwege alle mogelijkheden, werden er steeds meer verwenpakketten besteld, zodat ook de maandag drukker werd dan voorheen.
Regina stapte om half acht ’s avonds de kapel binnen, waar meneer Vries en meneer Hoeve ook al zaten. Vlak na Regina kwam de rest ook binnen, waaronder een paar werklieden van meneer Vries en meneer Hoeve, die door een opmerking van Regina besloten hadden te gaan fuseren. Omdat ze bij de meeste projecten toch samenwerkten en het werk aan de nieuwbouw van de club ook gezamenlijk was gedaan, waren ze zeer tevreden over elkaars werk en doordat Regina had geopperd dat ze ook wel als één bedrijf verder zouden kunnen, ging dat nu ook gerealiseerd worden. Deze vergadering zou gebruikt worden om de andere middenstanders op de hoogte stellen en alles te bespreken. De Middenstandsvereniging moest wel toestemming geven, zeker gezien het feit dat de schulden van de club aan de Middenstandsvereniging werd afgelost.
Regina had al te horen gekregen dat de nieuwe eigenaar van het schildersbedrijf in het dorp niet zo makkelijk was en dat iedereen hem wat wantrouwde. Hij was nogal religieus en alles moest op zijn manier en het liefst volgens de regeltjes van de Bijbel. Hierdoor was hij verre van soepel in zijn werk, terwijl deze tijd van economisch herstel smeekte om flexibiliteit.
Veel bedrijven werkten ook ’s avonds door, om maar meer opdrachten aan te kunnen nemen. Zo niet deze meneer Halma, die het ook niet zo zag zitten met zo’n ‘bordeel’ in de regio.
Typisch genoeg verscheen hij wel hier op de vergadering en nog als laatste ook.
Meneer Hoeve, die voorzitter was van de vereniging, had Regina al gevraagd of zij het welkomstwoordje wou doen, aangezien ze toch bij haar bedrijf waren.
Dat was ook altijd al de gewoonte geweest en na enige aarzeling was ze akkoord gegaan. Hoewel iedereen ondertussen wel wist dat Regina de nieuwe baas was van de club en zelf ook een vriendin had (die nota bene nu ook bij de vergadering de hapjes en drankjes verzorgde), wist meneer Halma totaal niet wie Regina was en toen deze net iedereen welkom heette, protesteerde meneer Halma luid.
“Pardon, jongedame. Wie ben jij en waarom zit jij bij deze vergadering? Je hebt misschien wel een leuk smoeltje, maar dit is geen kleuterklas die je een verhaaltje voor moet lezen. Kan iemand haar er uit gooien, alsjeblieft?”, riep hij met een rood hoofd. “Ik vind het een schande dat wij mannen naar vrouwen moeten luisteren, laat staan naar zo’n jong wicht!”
Marlies, die net koffie binnen bracht, schrok ervan en stapte op meneer Halma af. “Als U niet naar mijn vriendin wilt luisteren, omdat zij vrouw is, dan krijgt U ook geen koffie van mij, want ik ben ook maar een dom wicht zeker? En ik denk dat zij zich er niet zomaar uit laat zetten, dus pas maar op wat U zegt”, beet ze hem toe en verontschuldigde zich naar de anderen, die het niet zo erg vonden, want ze was het vriendinnetje van de baas, dus niemand kon (of wou) haar wat maken.
“En waar bemoei jij je mee?”, brieste meneer Halma, die niet gewend was tegengesproken te worden door een vrouw en zeker niet door zo’n jong iemand. Regina was er ook wel klaar mee en ze zette een presentatie op het scherm aan de muur. “Zij bemoeit zich met mij en ze heeft gelijk dat ze U geen koffie geeft”, begon ze. “Misschien kunt U dan beter even naar de stad rijden voor een kopje koffie, dan gaan wij ondertussen door met de vergadering.”
Meneer Vries zat het grijzend aan te kijken en vond het geweldig hoe Regina, die duidelijk woest was, die vervelende man mooi op z’n nummer zette.
Maar die was nog niet klaar en eiste een antwoord op zijn vraag wie die meid was. Regina vroeg Marlies om er even bij te komen en toen die eenmaal naast haar stond, stak ze van wal.
“Ik zal U eerst even voorstellen aan mijn lieve vriendin Marlies, die in de bediening werkt en als ze niet in de bediening werkt, dan...”
“Dan bedien ik haar”, vulde Marlies onverwachts aan, wat meneer Vries een lachbui opleverde. Ook meneer Hoeve vond het prachtig en stak goedkeurend een duim op.
“Nou ja, hier moet ik dus mee samenleven, want ze heeft beloofd voor altijd van mij te zijn en nu zit ik er mee opgescheept”, lachte Regina.
“Maar even serieus; eigenlijk iedereen kent me wel en het is jammer dat niet iedereen zich verdiept in de aangesloten bedrijven, maar ik ben Regina en sinds een paar jaar heb ik de leiding over De Engel en De Remise.
Een aantal jaren geleden ben ik hier als slavin gekomen en later door Miranda, de eigenaresse van dit alles, tot leidinggevende bevorderd.
Met de hulp van de mensen die hier nu ook zitten, heb ik een studie gedaan en zijn mijn afstudeeropdrachten later ook gerealiseerd tot wat we nu zien. Het bedrijf bestaat uit meerdere onderdelen, maar daar zijn we niet voor, want het moest geen kleuterklas worden. Gelukkig hebben de meeste mensen wel hun huiswerk gedaan en hoef ik het hun niet uit te leggen.”
Ze zocht wat grafieken op en liet het op het scherm zien. “Meneer Halma, eigenaar van schildersbedrijf ‘De Regenboog’, speciaal onderwijs gedaan, waar het schildersvak werd geleerd en geslaagd met een gemiddeld eindcijfer een 5,5. Dus met de hakken over de sloot. Hier ziet U de omzet en de winst van uw bedrijf, van de afgelopen twee jaren. Ondanks dat er weer werk is, heeft U niet veel opdrachten gehad. Ik heb wat onderzoek gedaan, omdat ik wou weten hoe dat kwam en veel mensen hebben offertes gevraagd, maar kregen die laat of nooit en U wou nooit ’s avonds of in het weekend werken. Daarnaast hebt U niet genoeg personeel, want als U meer personeel zou hebben, dan kon U meer opdrachten aannemen en misschien geld verdienen.
Helaas moet ik de conclusie trekken dat U niet zo succesvol bent en ik vond die offertes behoorlijk aan de hoge kant.”
Meneer Halma keek om zich heen alsof hij net gebeten was. “Wie geeft jou het recht om in mijn cijfers te snuffelen en als het goedkoper kan, toon maar eens aan hoe dat dan moet, als je het toch beter weet”, snauwde hij.
“Zij weet het ook beter, dus luister maar naar haar, dan kunt U nog iets opsteken”, kwam meneer Hoeve er tussen, die zich kapot ergerde aan die meneer Halma. Regina toonde een offerte voor een schildersklus. “Dit is een offerte voor onderhoud aan de club en het wellness centre”, sprak Regina geheimzinnig.
Meneer Halma zat een poos naar de cijfers en grafieken te staren en bekeek de offerte eens goed. “Dat kan helemaal niet, want dit heb ik nooit goedgekeurd. En dat is mijn handtekening ook niet. Wat haal je voor rare streken uit, meid?”
Regina legde droogjes uit dat het een offerte was van een nieuwe verfwinkel van de zoon van Michel. Toen Regina geen offerte had gekregen van meneer Halma en hoorde dat de zoon van Michel een verfwinkel begon, had ze direct een offerte gevraagd en ook gekregen. Compleet onderhoudspakket voor vijf jaar en stilzwijgend te verlengen met tien jaar.
“Hierdoor kan hij direct meer personeel aannemen en is zo verzekerd van vijftien jaar werk. De club moet er altijd keurig bij staan en wat hij me verteld heeft, kwam me heel professioneel over. Hij maakt wel minder winst per keer, maar hij draait geen verlies, want dat wil ik niet. Bijkomend voordeel is dat hij nu ook lid kan worden van de Middenstandsvereniging en omdat ik ook mensen mag voordragen, heb ik hem voorgedragen”, legde Regina uit.
Meneer Vries kon zich niet langer meer goed houden en bulderde van het lachen, wat zelfs Regina nog nooit had meegemaakt. Hij liep naar haar toe en gaf haar spontaan een zoen op de wang. “Dit is waarom ik hier zo graag kom”, zei hij tegen meneer Halma. “Iedereen die Regina meegemaakt heeft, weet waar ik het over heb. Zij is hoogbegaafd en officieel meerderjarig verklaard en als U denkt dat ze de berekeningen niet zelf gedaan heeft, vraagt U meneer De Brink, haar begeleider, maar hoe pienter ze is.
En ze heeft U maar mooi gefileerd met de cijfers. Zometeen laten we de cijfers van de club wel zien, dan mag U daarna vertrekken. Ik heb ook met meneer Hoeve overlegd en wij royeren U als lid. U kunt amper een bedrijf draaiende houden, U stuurt geen offertes en U hebt DE kans van Uw leven laten lopen, door Regina geen offerte te sturen. Dit is voor mij het bewijs dat we er goed aan gedaan hebben haar te steunen.”
“Sinds we voor de club zijn gaan bouwen, hebben we minstens één keer per dag in het uitvoerderskantoor bezoek gehad van Regina. Ze was zeer betrokken en gaf altijd haar mening en als iets niet kon, dan wou ze weten hoe het dan wel moest en dan was ze weer tevreden. Nooit was ze vervelend en iedereen vond het mooi dat zo’n jong meisje over zo’n vlijmscherp brein beschikte.
Altijd zorgde ze voor verse koffie en lekkere koeken voor iedereen en dat heeft ons ontzettend gemotiveerd”, zei meneer Vries en hij vertelde ook over de eerste ontmoeting met Regina. Niet iedereen wist daar van en nadat ze het verhaal hadden gehoord, kregen de anderen ook meer respect voor haar.
“Iedere keer als ik met een klant van ons bedrijf de club wil bezichtigen, omdat het ons visitekaartje is, dan hoef ik niet eens een afspraak te maken. Regina werkt op vertrouwen. Als zij iemand vertrouwt, dan is ze heel gastvrij en er staat direct koffie voor ons klaar en vraagt ze of we alles al gezien hebben. Ze is, terecht, apetrots op de club en ze waardeert onze hulp enorm. Ook de dokter is hier kind aan huis, want de sfeer bij de meisjes van de club is ongeëvenaard! Als iemand met de dokter wil spreken, dan kan de dokter gewoon komen, zonder dat Regina er van af hoeft te weten. Zij noemt de meisjes haar Smurfjes en ze wordt op handen gedragen.
En U wou Regina uit de zaal laten zetten, maar hebt U wel in de gaten dat zij de baas is? Dit hoort allemaal bij de club en het waren haar ideeën, gebaseerd op wat Miranda vroeger ook had gewild.
Er is momenteel geen enkel bedrijf in de verre omtrek wat zo succesvol is als deze club en dat dankzij deze ‘malle’ Regina. Ondertussen heeft zowat iedereen haar en de club in hun hart gesloten, dus waag het niet om haar of de meisjes te kleineren, want ze zijn ook gewoon mensen. Doordat ze slavin zijn, kunnen wij mannen van hun diensten gebruik maken en zo worden er minder vrouwen misbruikt. Ze werken ’s avonds en ze moeten met zoveel mannen omgaan, dan mag daar wel wat respect voor terug komen!”, besloot hij en begon spontaan te applaudisseren, gevolgd door de andere aanwezigen (behalve meneer Halma).
Ondanks dat Regina niet wilde pochen met de cijfers van de club, wouden de anderen graag zien hoe meneer Halma hier op zou reageren.
“Zou je ons de resultaten van de club willen laten zien, alsjeblieft?”, vroeg meneer Hoeve. Regina haalde wat gegevens naar voren en begon keurig alles af te werken.
“Dit zijn de algemene resultaten van dit hele complex, dus de club en het wellness centre exclusief btw”, begon ze. “Dan maak ik hier onderscheid tussen club De Engel en wellness centre De Remise. Dit zijn de kale resultaten van beide bedrijven gescheiden. Dan hebben we hier de club: aantal klanten, inkomsten per klant, favoriete pakketten, meest winstgevende pakketten, gemiddelde inkomsten per avond, gemiddelde inkomsten per uur, gemiddelde inkomsten per meisje, inkomsten van de bar, inkomsten van de striptease en danseressen, fooien per avond, onkosten van de club zijnde kleding, waarvan ¾ lingerie en sexy kleding voor het werk in de kamertjes en striptease, waarbij de meisjes in de kamertjes net wat meer kleding nodig hebben dan de anderen.
Dan heb ik nog onderhoud van de club..” Meneer Hoeve had de slappe lach gekregen en ook meneer Vries vond het een mooie show, ondanks dat Regina bloedserieus was.
Meneer Halma zat met grote ogen naar de cijfers te kijken en stamelend vroeg hij naar wat details, waarvan hij dacht dat Regina die misschien niet paraat zou hebben. Wat hij ook vroeg: Regina had overal een antwoord op.
Ze merkte nu zelf ook dat iedereen zat te lachen en naar meneer Halma keek, die zichzelf voor schut zette. Het was voor Regina de eerste keer dat ze zo’n presentatie gaf en ze had duidelijk talent voor zaken en cijfers.
Meneer De Brink had al eens tegen de andere middenstanders verklaard dat hij alleen maar een deurtje in Regina haar hersenen had geopend, zodat ze er zelf door kon stappen. Ze had alleen een zetje nodig om meer met haar talenten te doen. “Dan wilt U vast wel weten hoe vaak wij het gras laten maaien?”, vroeg Regina zonder een antwoord af te wachten. En tot ieders grote verbazing had ze een compleet onderhoudsschema op haar telefoon, met alle kosten, materiaal en wat er ook maar nodig was. Dan kon ze altijd in de agenda zien wat er gedaan moest worden en kon ze ook met de hoveniers overleggen.
Marlies was ook uit het keukentje gekomen om te zien wat er aan de hand was en zag hoe haar vriendin letterlijk van alle details de kosten wist en wat het opbracht… Ze vond het prachtig dat die nare man door Regina de mond gesnoerd werd. Ze had Miranda al op de hoogte gesteld en die wou ook wel eens weten waarom haar malle Regina zo beledigd werd.
Net toen Regina met meer grafiekjes wou beginnen, om meneer Halma te pesten, die duidelijk geen kaas had gegeten van boekhouding, kwam Miranda binnen. “Mag ik er bij komen zitten, Gien?”, vroeg Miranda, wat natuurlijk geen probleem was, want alles stond op haar naam.
Ze kreeg kort te horen wat er aan de hand was en schoot ook in de lach. “Dus mijn Smurfinnetje is niet geschikt als baas van de club??” Ze had een stapeltje papieren bij zich en richtte zich tot meneer Halma.
“Volgens mijn gegevens heeft uw vrouw een half jaar geleden lingerie bij mij besteld, maar nooit betaald, ondanks mijn aanmaningen.
Daarna probeerde U stiekem met een meisje naar bed te kunnen, zonder afspraak en zonder klantenpas. Mocht U het willen ontkennen, dan wil ik met alle plezier de beelden naar de politie sturen.
Wij zijn heel open en het enige wat we vragen is respect voor de meisjes. Als U met een meisje naar bed wilt kunt U reserveren, waarna U een pasje krijgt waarmee alles afgerekend wordt zodra U de club weer verlaat.
Normaal gesproken zou een klant eerst betalen, maar bij ons willen we zeker weten dat een klant bij het meisje is geweest en of het goed gegaan is, voordat er definitief afgerekend wordt. Dan pas wordt het gereserveerde bedrag voor het bezoek van de rekening afgeschreven.
En dat is niet alles, want uw naam komt ook voor in het dossier van de politie, omdat U mijn vriendin wou aanranden toen ze nog zwerver was”, sprak Miranda boos.
De rest van de aanwezigen, inclusief Regina, hadden haar nog nooit zo meegemaakt. Miranda kon best eens boos worden, maar om haar zo kwaad te maken dat haar blik genoeg was om tien mensen te doden, dan moest het wel erg zijn. Ze vroeg Regina het dossier op het scherm te laten zien en voordat meneer Halma kon protesteren kwam alles groot op het scherm
Terwijl iedereen geschokt keek naar het strafblad, vroeg Miranda meneer Halma om te gaan staan.
“Vindt U zichzelf een echte man?”, brieste Miranda. Voordat meneer Halma iets kon zeggen, pakte Miranda hem bij een oor alsof het een klein kind was dat berispt werd en draaide het oor zodat het meneer Halma zeer deed.
“Dat is voor de onbetaalde rekening”, brieste ze. Ineens gaf ze meneer Halma een beste tik met haar hand, wat een rode striem achterliet op de wang van die vervelende man.
“En deze tik is voor het beledigen en kleineren van mijn Regina. Ze heeft vreselijk hard gewerkt en mijn ziekte was zowel een zegen als een vloek voor haar, want er was niemand die het over kon nemen en met de hulp van vele bedrijven heeft ze het gered. U beseft niet dat U in het hol van de Leeuw zit, want U hebt al met haar vriendin te maken gehad en wat mij betreft had ze U met de koffiekan de kop ingeslagen!”, beet ze hem toe.
Regina sloeg haar armen om Miranda heen en nam haar even mee naar buiten. Ook meneer Hoeve en meneer Vries gingen naar buiten om meer te weten te komen over dat dossier wat ze net hadden gezien. Toen Miranda uitgelegd had, wat Sofie jaren geleden was overkomen en dat ze onder de brug had moeten slapen, besloten ze de politie erbij te halen.
“Wij regelen wel een advocaat, want dit mag niet verjaren”, zei meneer Vries.
Miranda viel hem snikkend in de armen. “Dat vind ik vreselijk lief van je. Het enige wat ik wil is Regina en de club beschermen. Ze is nog zo jong en verdient het niet om zo behandeld te worden”, snikte ze.
Dat was iedereen het roerend met haar eens en ze wachtten op de politie.
Binnen hield Marlies de wacht, omdat meneer Halma door het raam wou klimmen. Hij dacht door de keuken weg te kunnen vluchten, maar had buiten Marlies gerekend. Bij de eerste poging had zij hem aan z’n benen terug getrokken, zodat hij vol op z’n neus op de vloer was gevallen.
Toen de anderen achter hem aan kwamen, merkten ze dat de ontsnappingspoging al verijdeld was.
Marlies was woest en stond de man voor van alles en nog wat uit te schelden. Als er behang op de muren had gezeten, was dat er nu spontaan afgevallen van die schuttingtaal.
“Waag het niet op te staan, want ik heb nog meer potten hete koffie staan en ik giet ze met veel plezier in Uw broek leeg. Wie aan Regina komt, komt aan mij. Belofte maakt schuld en aangezien ik haar trouw zou blijven, doe ik dat ook!” De politieman die meneer Halma kwam arresteren, keek verbaasd toe hoe een jong meisje stond te vloeken en schelden als een bootwerker.
“Volgens mij heeft hij al straf gekregen”, lachte hij en Marlies schrok op.
Regina en Miranda namen het meisje mee naar buiten, zodat de agent zijn werk kon doen.
“Wat lief dat jullie me zo verdedigen!”, snotterde Regina, die nu overmand raakte door emoties. Ze had dit nog nooit meegemaakt en het fileren van meneer Halma was eigenlijk teveel van het goede. Ze was woest en wist niet hoe ze zich anders moest gedragen, om te voorkomen dat die nare man haar ook een malle meid vond.
Ze gingen weer naar binnen en de vergadering werd in een paar minuten voltooid. “Zo, dat was een heftige vergadering”, sprak meneer Hoeve zuchtend.
Ik sluit bij deze de vergadering en ga naar huis, dan pak ik een koud biertje!”
Regina schudde met haar hoofd. “Wij gaan naar de bar van de club en drinken daar een paar biertjes of wijntjes!”, sprak ze glimlachend.
“Dat wordt een duur rondje”, plaagde Marlies. “Hoe ga jij mijn overuren compenseren?” Miranda keek vol trots naar haar meisjes die elkaar zo steunden. Dat viel de anderen ook op en ze complimenteerden Miranda met de meiden. “Dat iemand haar baas met gevaar voor eigen leven verdedigt, zie je maar zelden”, zei de hoofdopzichter van meneer Hoeve bewonderend.
In de bar werd er nog een paar uurtjes “vergaderd” onder het genot van wat drankjes en hapjes en ineens schoot het Regina te binnen dat Monique nog achter de balie van de club zat. “Door dit gedoe ben ik dat arme Smurfje helemaal vergeten”, zei ze en nam afscheid van de anderen.
Ze vonden allemaal dat het wel mooi geweest was en Regina werd door iedereen omhelsd en bedankt voor de gastvrijheid, ondanks de nare ervaring.
“Daar kom ik wel weer overheen”, lachte ze en keek Marlies uitdagend aan, die haar wenkbrauwen even optrok. “Wat mag dat dan wel betekenen?”, vroeg deze plagend. Regina ging daar maar niet op in en bedankte Joyce, het meisje achter de bar, voor de bediening. Zij was sinds een paar maanden in de bar van de club aangenomen als vaste serveerster en was inderdaad zo goed als haar getuigschriften en diploma’s beweerden.
Niemand had om hapjes gevraagd, toen ze binnen kwamen vallen en alsof het gepland was, waren er hapjes en snacks op tafel gekomen. Dat was nu precies wat Regina van haar mensen verwachtte: vooruit denken.
Miranda was ook wel nieuwsgierig wat die malle Regina met Monique uitgespookt had en liep mee naar de club.
Het bureau van de receptie lag bezaaid met studieboeken en aantekeningen.
Monique zelf was tijdens het studeren in slaap gevallen en voordat Miranda haar wakker kon maken, hield Marlies haar tegen en fluisterde wat in Regina’s oor. Die grijnsde ineens en voordat Miranda iets kon vragen, renden de beide meiden weg, om vervolgens terug te komen met een stretcher.
Miranda begreep wat er stond te gebeuren en kon haar lachen ook nauwelijks inhouden. “Wij zijn Smurfenjagers en brengen haar terug naar het Smurfendorp”, giechelde Marlies en Regina kon ook maar met moeite haar lachen inhouden. Wonder boven wonder kregen ze Monique op de stretcher zonder dat deze wakker werd. Marlies had ook een oranje zwaailicht op batterijen gevonden en bond die aan de stretcher.
Miranda begon het tafereel snel te filmen en nadat ze even geposeerd hadden, tilden ze de stretcher door de gang en naar buiten met een rotgang over het pad naar de woonruimtes van de meisjes.
Daar was het iemand al opgevallen dat er buiten iets vreemds aan de hand was en toen die doorkreeg wat het was, haalde ze de anderen erbij. Er werd natuurlijk druk gefilmd en toen ze in Monique’s kamer aangekomen waren, kon Marlies het niet laten een trein na te doen. “Tooot toooooot”, station Monique. Uitstappen alstublieft!”
Regina kon Monique nog net op haar bed rollen,voordat deze wakker werd, verbaasd rondkijkend. Het eerste wat ze zag waren Regina en Marlies die nog stonden te hikken van het lachen. Daarna zag ze Miranda en de andere meisjes. “Waar ben ik?”, vroeg ze slaperig. “Is er wat gebeurd?”
“Wij zijn de Smurfenjagers en hebben jou in de club achter de receptie gevonden”, lachte Marlies. “Ja en we hebben je naar de afdeling Gevonden Voorwerpen gebracht, tot je eigenaar je op komt halen..”, hikte Regina.
Miranda vertelde maar even wat er echt gebeurd was en Monique voelde zich dom, dat ze haar taken niet goed had uitgevoerd.
“Je had zo te zien hard gestudeerd en dat is soms echt vermoeiend, dus het is alleen maar een teken dat je goed je best gedaan hebt”, vond Regina.
Ze vertelde wat er gebeurd was en dat ze door alle commotie er niet aan toe was gekomen bij haar langs te gaan. “Ik wou je niet testen of zo; het is gewoon anders gelopen. Nu maar snel slapen, dan zien we je morgen wel weer.”
“Nu is het mijn taak om dit stel terug te brengen naar het rangeerstation. Er rijden vannacht geen treinen meer en al helemaal geen Smurfentreinen”, lachte Miranda en nam afscheid van de meiden, terwijl ze Regina en Marlies ieder aan een hand meenam.
Eenmaal in hun eigen bed bespraken ze natuurlijk het hele voorval met die meneer Halma. Marlies was trots op de manier waarop Regina die man had weten af te branden met haar cijfers van de club en de slechte prestaties van het schildersbedrijf. Op haar beurt was Regina vreselijk trots op Marlies, dat zij had weten voorkomen dat die man ontsnapte en wat ze over haar had gezegd. “Jij komt je beloftes inderdaad na en ik vond het heel lief van je!”, fluisterde ze in Marlies’ oor.
Zachtjes begonnen ze elkaar te kussen en al snel lagen ze innig verstrengeld te zoenen. “Ik hou zielsveel van je en ben blij dat je mij versierd hebt”, fluisterde Regina, terwijl ze aan Marlies’ oor sabbelde. “En ik ben blij dat ik van jou mocht zijn, want ik vind jou het mooiste meisje van de club!”, antwoordde Marlies.
Ze ging bovenop Regina liggen en kuste haar vriendin overal en geen enkel plekje werd overgeslagen. Regina’s poesje kreeg een extra behandeling; Marlies pakte een ijsklontje en liet dat van Regina’s navel naar diens kutje glijden en drukte het klontje een beetje naar binnen.
Dit miste zijn uitwerking niet en Regina sloeg haar armen en benen om haar vriendinnetje en begon te tongzoenen zoals ze eerder van Monique hadden geleerd. Beide meisjes werden kletsnat en nadat ze nog even hadden geknuffeld, fristen ze zich op en gingen toen echt slapen.
|
|
De sex verhalen op deze site zijn van erotische aard en kunnen schokkend of kwetsend overkomen.
De sex verhalen zijn geschreven door de bezoekers. sex-verhalen.net is hier niet aansprakelijk voor.
Wanneer een verhaal te kwetsend of te schokkend is kunt u dit via email aan ons melden en zullen wij dit verhaal verwijderen.
Klik hier als je een kwetsend verhaal wilt laten verwijderen (vermeld de titel en schrijver van het verhaal).
|
Laatste zoektermen:
Sitemap Sex-verhalen.net sitemap xml
|
|
Score van dit verhaal :
